از خود نيز مراقبت كنيد


 

نويسنده: دكتر آزاده ملكيان متخصص اعصاب و روان




 

به:‌ خانواده هاي آسيب ديدگان نخاعي
 

مراقبت و رسيدگي به عزيزاني كه دچار آسيب نخاعي شده اند، نياز به تلاشي پيوسته و سخت كوشانه دارد. شما كه چنين وظيفه اي را برعهده داريد، لازم است براي تجديد قواي روحي و جسمي خود نيز تلاش كنيد. حداقل فايده ي اين كار، اين است كه مي توانيد به عزيز آسيب ديده ي خود نيز، شادامانه تر و سرزنده تر از پيش كمك كنيد. در اين مورد توجه به نكات زير توصيه مي شود:
1) براي استفاده از وقت خود، برنامه ريزي كنيد. 2) احساسات خود را با ديگران در ميان بگذاريد. 3) از امكانات حمايتي موجود در جامعه -حتي اگر بسيار اندك باشد- تا جاي ممكن استفاده كنيد. 4) از ديگران كمك بخواهيد. 5) گاهي به خودتان اجازه استراحت بدهيد. 6) غذاي مناسب بخوريد و ورزش كنيد. 7) به سلامت روحي و معنوي خود اهميت بدهيد.

1-برنامه ريزي زماني:
 

حتي اگر نيازي به اوقات فراغت احساس نمي كنيد، بايد طوري برنامه ريزي کنيد كه در طول روز مدت زماني را - حتي اگر فقط چند دقيقه باشد- كاملاً به خودتان اختصاص دهيد و براي حفظ اين اوقات شخصي پافشاري كنيد. براي اين منظور مي توانيد با دقت و قاطعيت، فعاليت هاي غيرضروري يا فعاليت هايي را كه چنگي به دلتان نمي زند، كنار بگذاريد.

2-احساسات خود را با ديگران در ميان بگذاريد:
 

فكر نكنيد كه در ميان گذاشتن مشكلات مربوط به مراقبت از عزيز آسيب ديده خود، نوعي گله و شكايت از وضع موجود است. اگر احساسات خود را با نزديكان خود در ميان نگذاريد، ممكن است آنان تصور كنند كه هيچ مشكلي وجود ندارد؛ در حاليكه وقتي از مشكلات شما باخبر باشند، معمولاً از اينكه براي كمك به شما راهي پيدا كرده اند، خوشحال مي شوند.

3-استفاده از امكانات حمايتي جامعه:
 

شما براي تجديد قواي رواني خود به حمايت نياز داريد. اگر نمي دانيد كه چه منابعي در جامعه براي حمايت از شما وجود دارد، اين موضوع را از مسئولان انجمن حمايت از آسيب ديدگان نخاعي سئوال كنيد. با آنكه ممكن است منابع اجتماعي گسترده اي براي حمايت از شما در دسترس نباشد، ولي استفاده از خدمات موجود با تمام محدوديت هايش مي تواند كمك ارزنده اي باشد.

4-از ديگران كمك بخواهيد:
 

متأسفانه بيشتر مراقبين آسيب ديدگان نخاعي بدون آنكه از نزديكان، دوستان و خانواده خود كمك منظمي دريافت كنند، به مراقبت از عزيز آسيب ديده خود ادامه مي دهند. قبل از آنكه از عدم پشتيباني آنان گله و شكايت كنيد،‌ به آنان راه هايي را براي كمك به خودتان پيشنهاد كنيد. خودتان را بي دليل منزوي نكنيد. تا شما نيازهاي خود را بيان نكنيد؛ آنان به خوبي نمي دانند كه چه مي توانند و يا چه بايد بكنند. با يك ارزيابي واقع بينانه از تواناييها و ناتوانيهاي خود، مي توانيد تصوير شفافي از وضع موجود و نياز هاي خود براي دوستان و آشنايان خود ترسيم كنيد. در اين صورت آنان نيز بر حسب توانايي ها و امكانات خود، مي توانند راه هاي واقع بينانه اي را براي كمك به شما پيشنهاد كنند.

5-زنگ تفريح:
 

گاهي به خودتان فرصت استراحت، يا حتي فرصت «تنبلي» بدهيد. مانند هر انسان ديگري توان بدني و روحي شما نامحدود نيست. با احساسات ضعف و خستگي خود «روراست» باشيد. و در اين صورت خود يا ديگران را كمي بهتر سرزنش خواهيد كرد.

6-تغذيه مناسب و ورزش:
 

غذاي مناسب و ورزش، از شما انسان نيرومندتري مي سازد، و انسان نيرومندتر، مي تواند براي عزيز آسيب ديده خود مراقبي قوي تر، شادتر و كارآمدتر باشد. بهتر است براي حفظ يك برنامه ي ورزشي منظم، يك دوست و همراه مصمم و مناسب پيدا كنيد.

7-سلامت روحي و معنوي:
 

با هر نوع آرمان و عقيده اي كه داريد، از ذخاير و گنجينه هاي معنوي مورد پسند خود بهره بگيريد. اين منابع مي توانند دوستان خردمند، كتابهاي مورد علاقه، مشاوران و روانپزشكان، روحانيون، هنرمندان يا فعاليت هاي هنري، فرهنگي، مذهبي، ورزشي و ... باشند. ايمان و ارزشهاي مذهبي به بسياري از مراقبين آسيب ديدگان نخاعي براي رويارويي با دشواريهاي زندگي خود، نيرو و توان چشمگيري مي بخشد. براي خود اوقات فراغت رواني ايجاد كنيد و در اين زمانها، براي آرامش جسم و روح خود، فعاليت مورد علاقه خود را انتخاب و پيگيري كنيد. اين كار اضطراب شما را در آينده كاهش مي دهد و بر قدرت تمركز و تصميم گيري شما مي افزايد.
منبع: نشريه از نو شماره 4